Dagdromen verbetert het zelfbewustzijn, het leervermogen en het lange termijngeheugen, stelt Mary Immordino-Yang van de universiteit van Zuid-Californië in een recent onderzoek. Wij waarderen reflexieve vaardigheden nog onvoldoende, zegt zij. Dagdromen is echter net zo belangrijk als goed opletten in de klas. Zij pleit ervoor dat het een plek krijgt in de lesprogramma’s op school, maar dan geen oeverloos dwalen. Eerder in de vorm van ‘verstandige introspectie’. Zoals denken aan het avondeten terwijl je dit leest, of op de fiets dingen op een rijtje zetten. Dagdromers lijken dommer, maar zijn juist slimmer dan anderen. Wie bij simpele werkzaamheden afdwaalt met zijn gedachten heeft gewoon een groter ‘werkgeheugen.’ Wie aan meer dingen tegelijk denkt, zet extra hersencapaciteit in. Mensen die dit goed kunnen, hebben vaker een grote leesvaardigheid en een hoog IQ, zo blijkt uit diverse onderzoeken.
Groter werkgeheugen
Proefpersonen in Immordino-Yangs onderzoek moesten op een knop drukken wanneer een letter op een scherm voorbij kwam. Tegelijkertijd moesten zij blijven kloppen in hetzelfde ritme als hun ademhaling. Af en toe controleerden onderzoekers of zij afdwaalden. Later kregen diezelfde mensen een tweede taak. Zij moesten letters herinneren die lukraak door eenvoudige wiskundeopgaven gestrooid waren. Degenen die in het eerste experiment afdwaalden, bleken een groter werkgeheugen te hebben dan zij die dit niet deden.
Introspectie en wakker rondkijken versterken elkaar. Hoe ouder we worden en hoe vaker we oefenen hoe beter we kunnen switchen tussen die twee. De tijd die je besteedt aan mijmeren is niet weggegooid, later let je des te scherper op.Met af en toe tijd voor dagdromen, worden kinderen gemotiveerder, zorgelozer, presteren ze beter en plannen effectiever. Eenzijdige nadruk op leren, en in hoog tempo digitale activiteiten ontplooien werkt nadelig. Vooral bij tieners, die voortdurend bezig zijn met social media.
Gevangen
Immordino-Yang: “Activiteiten die voortdurend oplettendheid vragen, houden je gevangen in het ‘hoe’ en het recente verleden. Kinderen moeten ook leren niet-taakgericht te denken, te zwerven met hun geest. Dan komen ze toe aan vragen als: wat betekent dit voor de wereld? en Wat betekent dit voor de manier waarop ik leef?” De belangrijkste conclusie: rust is geen luiheid of verspilling. Met constructief reflecteren leer je van je ervaringen en kun je de waarde ervan zien voor de toekomst. Een dagdromer leert zichzelf te begrijpen en een plek te geven in de wereld.
Bron: Psychological Science, Huffington Post
Foto: Hedi Alana, Flickr.com
Lees ook:
Top Dossiers