Alle seksuele aandoeningen met een aangeboren of later ontstane lichamelijke oorzaak.

Onderscheiden worden o.a.
- anorgasmie: onvermogen (an-) om een orgasme te krijgen
- hypo- of hyperseksualiteit (= salacitas): sterke seksuele drang (= libido, zin in seks) die zelden tot bevrediging komt ondanks contacten met vele wisselende partners (bij vrouwen: nymfomanie; bij mannen: satyriasis)
- impotentie
- interseksualiteit (zie hermafroditisme): bij de geboorte bestaat zijn de uitwendige geslachtsorganen niet duidelijk mannelijk of vrouwelijk, terwijl de inwendige geslachtsorganen (= gonaden) dat wel (kunnen) zijn
- ejaculatie-stoornissen (= zaadlozingsstoornissen)
- erectie-stoornissen: geen of onvoldoende harde en/of langdurige erectie
- geslachtsorgaan-aandoeningen, zoals bij de ziekte van Peyronie (= penis-kromming)
- pijn aan geslachtsorganen tijdens seksuele activiteit (= dyspareunie)
- priapisme: langdurig aanhoudende, zeer pijnlijke erectie
- seksuele afkeerstoornissen (= seksuele aversie-stoornissen): hevige afkeer van alles wat met seks te maken heeft
- seksuele opwindingsstoornissen (= frigiditeit): geen of onvoldoende vermogen om seksueel opgewonden te raken
- vaginisme: samentrekking van de vagina waardoor de penis niet in de vagina kan doordringen
- vruchtbaarheidsstoornissen[

Mogelijke behandelingen (o.a.)
- lichamelijk onderzoek en behandeling door gynaecoloog (= vrouwenarts) of androloog (= mannenarts)
- psychotherapie
- psychofarmaca (met name anti-depressiva)

zie ook:
- psychische seksuele aandoeningen
- psychische aandoeningen

Terug naar seksuele aandoeningen